Kan het ook té natuurlijk?

Té natuurlijk? Nee, dat kan niet maar met de, goed bedoelde, poging om het zo natuurlijk mogelijk te doen voor onze paarden, kunnen we soms de plank behoorlijk mis slaan.

Begrijp me niet verkeerd, ik juich alle initiatieven toe om het welzijn van onze paarden te verbeteren. En dat daarbij fouten worden gemaakt, dat is begrijpelijk. Het is voor iedereen zoeken naar een nieuwe manier en dat gaat vaak niet ineens goed. Daarbij is het zoeken naar een nieuwe balans. 

Daarom is het heel belangrijk steeds opnieuw te blijven kijken of het nieuwe concept wel voldoet aan hetgeen je ermee wilde bereiken. Om te monitoren of het wel klopt wat je hebt neergezet en of alle paarden erbij gebaat zijn. Of het na een aanpassing nog steeds wel werkt voor alle dieren, of het wel voor alle dieren passend is.

Soms werkt het niet wat je wilde bereiken

Voorbeeldje... ik ontmoette laatst een eigenaar van een ouder paard. Ze had haar paard in een Paddock Paradise gehad. In eerste instantie een prachtige locatie, mooi opgezet, paarden in de kudde. Heel veel plussen waar een paard toch heel blij van zou kunnen worden. Er was echter één probleempje. Het voer voor dit oudere paard werd niet getolereerd omdat het niet natuurlijk genoeg was en daarnaast werd er geen rekening gehouden met de rangorde van de kudde en de hoeveelheid beschikbaar voer. De strookbegrazing was te klein opgezet waardoor vrijwel alleen het dominantste paard gras at en die de rest niet toe liet. Er waren niet genoeg voerplekken en er werd niet genoeg gevoerd op de bestaande voerplekken. Het gevolg was dat dit oudere paard, laagst in rang, niet aan eten toe kwam. Het paard is enorm afgevallen maar mocht dus niet bijgevoerd worden. De eigenaar heeft het paard daar weg moeten halen om het te redden. Dat kan toch niet de bedoeling zijn.

Change of plans

Ik zie de goede bedoeling van de eigenaar van deze Paddock Paradise. Maar het kan gebeuren dat het plan dat je voor ogen had voor sommige paarden niet werkt. En dan zul je strenge principes of het huidige concept opzij moeten zetten en een oplossing bedenken die misschien minder gewenst is of minder aan je ideaal plaatje voldoet, maar waarmee je dan wel het welzijn van dat paard verbetert. Uiteindelijk is dat waar het om gaat.

Waar wij ons bemoeien met de natuur, bestaat echt natuurlijk niet

Onthou dat de situatie bijvoorbaat al niet natuurlijk is. We houden paarden bij elkaar die geen natuurlijke kudde zijn, waar ruinen tussen lopen wat in de natuur niet voorkomt, waar de paarden vaak niet de ruimte hebben om weg te gaan en een eigen kudde te stichten, waar wij vaak bepalen wat en wanneer ze eten, waar we op deze paarden rijden en waarvoor we ze uit de kudde weghalen.

We willen paarden 'zo natuurlijk mogelijk' houden. Hun welzijn zoveel mogelijk vergroten.

Maar we mogen altijd in ons achterhoofd houden dat zodra wij als mens inbreken in de natuur, ons ermee gaan bemoeien, de natuur willen beheersen en controleren, dan gaan we fouten maken. Omdat we als mens nog steeds niet kunnen overzien wat de gevolgen zijn. Dat is duidelijk te zien aan de wereld waar we momenteel in leven.

Voorbeelden om rekening mee te houden wanneer we paarden natuurlijker willen gaan houden: 

• Paarden worden ouder omdat we ze in leven houden. Maar de opname van voedingsstoffen kan zo verslechteren dat er een (misschien minder natuurlijk kracht)voer nodig is om bij te voeren. Of een grotere hoeveelheid (kracht)voer omdat het meeste weer op de mesthoop terecht komt.
• Sommige paarden voelen zich zo onveilig en ontheemd wanneer ze ineens in een kudde of paddock paradise terecht komen, dat het ze teveel stress geeft. Dan kun je het beter langzaam opbouwen.
• Sommige paarden hebben nooit geleerd hoe ze sociaal kunnen zijn of zijn zo verstoord in hun natuurlijke gedrag, dat het niet zomaar werkt in de kudde. Je hebt dan een goed gebalanceerde kudde nodig met goede leiders die dit paard vanuit balans kunnen opvangen en opvoeden. Maar de meeste kuddes voldoen niet aan deze balans. Zo is het dus heel belangrijk om te kijken wat een kudde balans geeft en hier zorgvuldig mee om te gaan.
• Paarden groeien in de natuur op tussen familie van alle leeftijden. Daar krijgen ze hun opvoeding. Onze paarden, vroeg gespeend en grootgebracht in de opfok of op stal, hebben die opvoeding niet gehad. Die zullen dus nog wat moeten bijleren.
• Paarden die altijd op stal gestaan hebben, hebben zwakkere pezen dan dieren die altijd buiten in beweging zijn geweest. Vooral die beweging is zo belangrijk voor een gezond stel benen (en nee, rijden is niet voldoende). Dat betekent dat die paarden kracht zullen moeten opbouwen in hun benen. Uiteindelijk worden ze sterker wat de kans op blessures verkleint.

Er zijn vele scenario's te noemen. Het is zo belangrijk om per paard te kijken wat er nodig is en hoe dat geboden kan worden. En soms is dat wat ze nodig hebben niet mogelijk op die plek. En soms is het goed op te lossen. En soms moet  je dus je idealen bijstellen en kijken naar de realiteit.

Blijf alert en flexibel

Dus ja, probeer, leer, groei, leer van elkaar, ervaar, monitor, pas aan, stuur bij, blijf flexibel. Blijf kijken, blijf oplossingen bedenken en blijf reëel. Steeds opnieuw. Voor onze paarden! Ze verdienen het.

En geef niet op!!! Het is niet de bedoeling om je te ontmoedigen met dit artikel ;-) Het is de bedoeling om je uit te nodigen om reëel te blijven maar wel in oplossingen te denken.